Это короткий фрагмент для ознакомления с книгой.
Рэй Брэдбэры НIЧОГА НОВАГА, АЛЬБО ШТО ЗАБIЛА САБАКУ?
Гэта быў дзень бойняў, катаклiзмаў, тарнада, землятрусаў, зацьменьняў, масавых забойстваў, вывяржэньняў вульканаў, разнастайных загубаў, у пiк якiх сонца глытала зямлю i зьнiкалi зоркi. Калi падаць гэта ўсё проста — найпаважаны чалец сям'i Бэнтлiяў узяў дый памёр. Дог было ягонае iмя, i быў ён догам. У нядзелю Бэнтлii прачнулiся позна i на кухнi знайшлi распластанага на падлозе Дога. Галава ягоная была павернутая да Мэкi, лапы акуратна складзеныя, хвасток не вiхляўся, а быў нерухомы ўпершыню за дваццаць гадоў. Дваццаць гадоў! Божа мой, думаў кожны, цi магло насамрэч гэта быць так доўга? I цяпер, без усялякага дазволу, Дог быў халодны — ён пакiнуў сьвет. Сузан, малодшая дачка, пабудзiла ўсiх рэзкiм крыкам: — Нешта ня тое з Догам. Хутчэй! Не парупiўшыся надзець халата, у нiжняй бялiзьне, Роджэр Бэнтлi кiнуўся паглядзець на нерухомага зьвера, якi ляжаў на кухнi. Усьлед за мужам пайшла Рут, а за ёю — iхны дванаццацiгадовы сын Скiп. Роднi й Сал, якiя жылi ўжо сваiмi сем'ямi, павiнны былi прыбыць пазьней. I кожны па чарзе мусiў сказаць адно й тое ж: «Не! Дог — назаўсёды». Дог нiчога не казаў, ляжаў, як Другая сусьветная вайна, кагадзе завершаная, ляжаў, як спусташэньне. ...Все права на текст принадлежат автору: Рэй Дуглас Брэдбери, Рэй Брэдбэры.
Это короткий фрагмент для ознакомления с книгой.