Легендарныя апавяданні
Издание: Ключевые слова: | Автор: Ганна Навасельцава Переводчик: Жанр: Фэнтези: прочее Читать фрагмент Иллюстрации Аннотация: Ганна НАВАСЕЛЬЦАВА ЛЕГЕНДАРНЫЯ АПАВЯДАННІ З бяздоннага багацця... Пявун-звон трымцеў ціха, тужліва. Як жаліўся ды плакаў, як шкадаваў. Пра што? Я не мог яго зразумець. Хоць і бачыў тое самае, чуў тое самае, перажыў тое самае... —Не падманвай сябе! Як ты можаш нешта перажыць? — гэта ён мне азываецца з бяздоннай глыбіні, угадаўшы маю таемную думу. Можа стацца, што і не зусім таемную. Ды і чаго таіцца... З таго, што быць нам давеку рознымі? Часам такім паразумецца прасцей, як самым блізкім. —І не думаў падманваць, — шапчу з верасамі ў адказ. — Толькі не жалюся, не плачу. Хопіць і табе ўжо нудзіцца. Проста падумай, пачакай. —Не веру, не веру табе, — гнеўна трымцяць азёрныя хвалі, не хаваюць сваёй нязгоды. І смешна робіцца тады. Так, як было ў самым пачатку... —Бом, бом, бом! Ну, і з чаго мы смяёмся? З саміх сябе? А чаму б і не? Ты ж не засмяешся. Хоць і спеўны, хоць і гаваркі. Ды не ўмееш заходзіцца звонка. —Умеў! Некалі... А ты ж — маўклівы, ты ж — пануры... —Я... |