Чырвоная брама
Издание: ISBN: some Ключевые слова: | Автор: Віктар Карамазаў Переводчик: Жанр: Современная проза Читать фрагмент Иллюстрации Аннотация: Дамо па здольнасьцi — сьпеў... любоў... малiтву сэрца... Кiрыла Тураўскi.Прымглёнае сонца ўзышло над распранутым за зiму i ўсё роўна прывабным старым паркам, над графскiм палацам, над пазалочанымi крыжамi сабора, змушана вернутага бязбожнiкамi божым дзецям, над найпрыгожым сынам бацькi Дняпра — Сажом. Ад ранiцы да позьняга вечару ў парку над кручаю стаялi людзi, слухалi, як пад змыленым адлiгамi лядовым мостам настройвала вясновыя струны рака, лавiлi першы гук, што нечаканым стрэлам узьнiкаў у рачных глыбiнях, імчаў мiж берагоў далёка i хутка, як імчыць гук, i як недзе там яго сустракалi iншыя гукi-стрэлы, прыглушаныя далiною, i як усе яны зьлiвалiся ў сьцiшаную мелодыю. Сьпяшалася вясна. I тут, на беразе ў парку, нехта, яе пачуўшы, сказаў, як тым, хто не пасьпеў пачуць: — Сёньня лёд рушыць. I нехта радасна пагадзiўся, нiбы з самой вясною: — Калi ня ўдзень, дык уначы. Казалi, як забыўшыся, што каляндар паказваў яшчэ далёка не апошнiя днi зiмы. Ды што той каляндар? I на... |